مرغ عشق شاید در نگاه اول پرنده کوچکی به نظر برسد اما برخلاف جثه ای که دارد به شدت پر سر و صدا است. آن ها اغلب در ساعات اولیه صبح و یا شب ها، درست قبل از خواب، شروع به جیغ کشیدن می کنند. به طور کلی این پرندگان دائما در حال آواز خواندن هستند که همین موضوع باعث می شود که عموم مردم از نگهداری آن ها در منزل استقبال نکنند.
مطالب مرتبط: معنی صدای مرغ عشق
اگر بخواهیم نگاه ریشه ای به مرغ عشق داشته باشیم نژاد این پرنده بومی استرالیا است؛ به همین دلیل در شرایط آب و هوایی بسیار سرد و گرم به راحتی زندگی می کنند. اما این تغییرات باید به تدریج و با گذشت زمان به پرنده القا شود. تغییرات شدید و ناگهانی دما، سیستم ایمنی آن ها را به شدت تضعیف کرده و باعث بروز عفونت های باکتریایی و ویروسی در این پرندگان می شود؛ بنابراین حتماً دما را در بازه های زمانی مشخص و به تدریج تغییر دهید تا پرنده بتواند دمای بدن خود را با دمای محیط تنظیم کند.
همچنین بخوانید: نگهداری مرغ عشق در منزل
در مقایسه پرندگان خانگی با هم به جرئت می توان گفت که مرغ عشق ها پرندگان تمیز تری نسبت به هم نوعان خود هستند. زیرا دائما مشغول تمیز کردن پرهایشان با منقار و زبان خود هستند و علاقه شدیدی به آب تنی دارند به طوری که هر روز باید حمام کنند و هر بار نزدیک به ۳۰ دقیقه در حال شست و شوی خود هستند. به طور کلی پرندگان با توجه به سیستم گوارشی خاصی که دارند قبل از خوردن دانه حتما باید پوست روی آن را جدا کنند؛ هرچقدر هم که این پوست نازک یا دانه کوچک باشد این کار جزئی از عادت های نهادینه شده در این پرنده می باشد. با این وجود گاهی ممکن است پرنده شما به علت کمبود برخی املاح معدنی مثل کلسیم در بدنش نتواند دانه را به راحتی هضم کند؛ در این حالت پرند به طور محسوسی بی حال شده و حتی در نشستن روی میله هم دچار مشکل می شود و تا زمانی که آن دانه را دفع نکند، درجه حرارت بدنش بالا است. در این مواقع برای دفع سریع تر دانه می توانید از روغن های مخصوص پرندگان کمک بگیرید و محل دفع را مرتبا چرب کنید. همین امر باعث کثیف شدن قفس و محیط اطراف آن می شود و نیاز به رسیدگی مداوم دارد.
مرغ عشق ها پرندگان باهوشی هستند؛ اما صاحبان شان باید زمان زیادی را برای آموزش و بهبود مهارت های آن ها صرف کنند. یکی ازعادت های بد مرغ عشق ها این است که اگرعلائم بیماری داشته باشند، آن را پنهان می کنند. به همین علت به توجه مداوم و تمام وقت نیاز دارند. بنابراین اگر هر یک ازعلائم : کمبود انرژی، خواب بیش از حد معمول، از دست دادن اشتها، نوشیدن بسیار بیشتر یا کمتر از حد معمول، تورم غیرعادی یا بزرگ شدن منقار، از دست دادن پرها، خونریزی، آبریزش بینی یا دفع ادرار سبز رنگ را در مرغ عشق خود مشاهده کردید، احتمالا پرنده شما به بیماری پسیتاکوز مبتلا شده است. این بیماری امکان دارد قبل از اینکه شما آن پرنده را به سرپرستی بگیرید، وارد بدنش شده و شما را نیز آلوده کرده باشد؛ به همین علت توصیه می شود که آن ها را از فروشگاه های معتبر خریداری کنید و پس از مشاهده هر یک از این علائم بدون ایجاد تماس با مرغ عشق، به دامپزشک مراجعه کنید.
همچنین بخوانید: بیماری های مرغ عشق ها
برای پرندگانی که در طبیعت زندگی می کنند احتمال این که طعمه دیگر حیوانات شوند یا به بیماری های مختلف مبتلا شوند، زیاد است. اما پرندگانی که تحت مراقبت های خانگی بزرگ می شوند به خاطر امنیت جانی و تغذیه مناسب، طول عمر بیشتری دارند. با این حال امکان دارد به بیماری هایی از قبیل سل که منشا زخم های عفونی است، آنفولانزا یا بیماری های ریوی دچار شوند.
یکی دیگر از بیماری های رایج در بین کسانی که پرندگان خانگی دارند، بروز حساسیت و آلرژی نسبت به این پرنده ها است. از علائم این حساسیت می توان به سوزش، خارش و قرمزی پوست فرد اشاره کرد.
اکثر این بیماری ها از طریق مدفوع مرغ عشق به انسان سرایت می کند که غیر قابل پیشگیری است؛ به همین علت مراجعه ماهانه به پزشک و رعایت حداکثری توصیه های بهداشتی از قبیل جدا کردن ظرف های غذا خوری خود و پرنده تان از هم، استفاده از دستگاه های تصفیه هوا در اتاقی که قفس پرنده تان را گذاشته اید و شست و شوی مرتب دست های خود پس از هر بار تماس فیزیکی با مرغ عشق یکی از ملزومات نگهداری پرندگان در منزل است.
دانستنی های جالب درباره مرغ عشق:
تکثیر مرغ عشق
